Bielactwo, znane również jako Vitiligo, to choroba rozjaśniająca skórę nieregularnymi plamami. Zwykle skóra produkuje związek zwany melaniną, która barwi ją na charakterystyczny kolor. Melanina jest wytworem komórek pigmentowych – melanocytów. Pełni ona funkcję ochronną skóry – chroni przed szkodliwym działaniem promieniowania słonecznego, pod wpływem którego ilość barwnika zwiększa się, powodując tymczasową zmianę zabarwienia skóry.
Niektórzy lekarze uważają, że melanocyty są uszkadzane przez słońce, lub poprzez uszkodzenie skóry (cięcie, oparzenie, obtarcie), podczas gdy inni twierdzą, że bielactwo może być przypadkiem, kiedy układ odpornościowy atakuje melanocyty przez pomyłkę. Nie mniej jednak, bielactwo nie jest zaraźliwe i nie wydaje się być dziedziczne.
Vitiligo najczęściej pojawia się w miejscach najbardziej narażonych na działanie promieni słonecznych np. wokół oczu, w fałdach skórnych np. pod pachą, w okolicach znamion i pieprzyków, w obrębie narządów płciowych i wszędzie tam, gdzie skóra została uszkodzona przez ranę lub oparzenie. Czasami pojawia się tylko w jednym miejscu na ciele – jest to bielactwo segmentowe. Mogą to być też objawy innych chorób, takich jak problemy z tarczycą, należy więc udać się do lekarza na badania w celu wykluczenia bielactwa.
Pomimo, że najłatwiej jest po prostu unikać słońca, a białe plamy pokrywać ciemnym podkładem, to jest to tylko tymczasowe rozwiązanie, które nie sprawi, że problem zniknie. Trzeba udać się do lekarza po prawdziwą pomoc, zwłaszcza, że pod pozornym bielactwem mogą kryć się różne inne poważne problemy zdrowotne.
Niektórzy lekarze przepisują kremy steroidowe w celu przyciemnienia jasnych plam. Jednak wiele z tych kremów może spowodować zgrubienia na skórze, zaleca się więc stosowanie ich pod stałą obserwacją lekarza.
Laserowe leczenie bielactwa
Inną możliwością jest fototerapia – laserowe leczenie bielactwa (laser ekscymerowy). Podczas tego zabiegu, skóra jest traktowana specjalnym preparatem (psoralen), a następnie zostaje wystawiona na działanie długich fal ultrafioletowych lasera. Zauważalne efekty widoczne są już po 3 – 5 sesjach. Dawki dopasowuje się w zależności od wieku, typu skóry oraz umiejscowienia zmian. Po pierwszych ośmiu sesjach, oznaki repigmentacji wykazało 95% pacjentów, natomiast 89% uzyskało zadowalające efekty po 3 miesiącach leczenia. Podczas zabiegu mogą pojawić się niewielkie oparzenia i pęcherze, przy czym zmniejszana jest dawka promieni lasera. Wadą tej metody jest wysoka cena zabiegu i ograniczony dostęp. Można ją stosować tylko przy niewielkich zmianach.
Alternatywną opcją jest rozjaśnienie pozostałych części skóry, by dopasować ich kolor do tych pozbawionych barwnika. Taki zabieg jest nieodwracalny, należy go więc przedyskutować ze swoim lekarzem prowadzącym.