Metoda fluorescencji wzbudzanej laserami jest metodą stosunkowo nową, jednak od kilku lat cieszy się dużym powodzeniem. Cały czas bada się różne możliwości zastosowań dla tej metody, gdyż z racji tego, że stosuje się ją od niedawna, nie są znane wszystkie przypadki, np. ostatnio naukowcy starają się odkryć możliwości zastosowania jej w stomatologii, m.in. w diagnozowaniu próchnicy, itp.
Do tej pory metoda stosowana jest w diagnozowaniu następujących chorób:
- wczesne fazy różnego rodzaju nowotworów
- miażdżyca
- kamica nerkowa i moczowa
Inna nazwa, jakiej używa się do opisywania tej metody diagnostycznej, to biopsje optyczne. Nazwa ta wynika ze sposobu działania danej metody, która polega na tym, że wykorzystuje się do niej endogenne lub też egzogenne fluorofory. Następnie za pomocą lasera wzbudza się fluorescencję, czyli najprostszymi słowami – tkanki zaczynają świecić. Fluorescencję badanej tkanki rejestruje się, a następnie analizuje. Taki sposób diagnozowania jest dobry nie tylko przy wykrywaniu chorób wszelkiego rodzaju, ale także przy dalszym monitorowaniu ich rozwoju.
Dużą zaletą tej metody jest fakt, iż jest ona mało inwazyjna, nie wymaga pobrania próbki materiału,a rejestrowane obszary można wielokrotnie analizować.
Podstawowym problemem jest jednak wybór długości fal wzbudzenia oraz normalizacja natężenia emisji lasera. Dotychczas udało się dobrać odpowiednią długość fal tylko dla kilku rodzajów tkanki łącznej, m.in. płuc. Fluorescencja wzbudzana laserem nadal jest w fazie testów, więc być może już niedługo na stałe zagości wśród metod diagnostycznych.
Niestety, minusem takiej diagnostyki jest koszt, jaki niesie za sobą zakup odpowiednich laserów. Lasery uważane są za przyszłość medycyny, jednakże jest to bardzo drogie przedsięwzięcie i nie każdy szpital może sobie na nie pozwolić, aczkolwiek coraz częściej podejmowane jest ryzyko takich inwestycji.