Piegi to małe, ciemne plamki występujące na skórze najczęściej osób o jasnej karnacji (blondyni, osoby o rudych włosach). Najpopularniejsze miejsce ich pojawiania się to twarz (policzki, nos), szyja, ramiona, niekiedy plecy, później inne miejsca skóry – jest to w dużej części uzależnione od ekspozycji tych miejsc na działanie promieni słonecznych, które „podkreślają” moc koloru piegów. Głównym czynnikiem ich występowania jest uwarunkowanie genetyczne. U niektórych osób piegi mogą występować z równą intensywnością przez cały rok, u innych pojawiają się tylko w tych okresach roku, kiedy świeci słońce – czyli mniej więcej od kwietnia do końca października. U takich osób na zimę piegi bledną i mogą nawet pozostać niewidoczne aż do wiosny. Dzieje się tak, ponieważ światło słoneczne przenikające przez skórę aktywuje melanocyty, a ta powoduje zwiększenie liczby i pociemnienie piegów.
Plamy posłoneczne są efektem nadmiernej ekspozycji na słońce. Występują głównie w miejscach szczególnie narażonych na przewlekłe działanie promieniowania słonecznego: na dłoniach, twarzy, szyi i dekolcie oraz ramionach i przedramionach.
Przebarwienia to plamy lub drobne plamki ciemniejsze od otaczającej je skóry o nieregularnym kształcie. Mogą występować w grupach lub pojedynczo, występować na różnych poziomach skóry oraz przybierać różne zabarwienie, od jasnobrunatnego, przez wszystkie odcienie brązu, nawet do szarego. Powstają na skutek zaburzenia procesów fizjologicznych odpowiedzialnych za regulowanie przemian barwnikowych w skórze. „Błędem” organizmu jest zbyt wysoka produkcja melaniny – barwnika skóry, przy jednoczesnym prawidłowym likwidowaniu melanocytów – komórek wytwarzających barwnik.
Czynniki, które mają wpływ na powstawanie przebarwień:
- zaburzenia hormonalne;
- ciąża;
- przyjmowanie leków hormonalnych;
- stosowanie antykoncepcji oraz zastępczej terapii hormonalnej;
- zbytna ekspozycja na promienie UV (zarówno naturalne, jak i sztuczne);
- stany zapalne skóry;
- niektóre choroby i niedobory witaminowe;
- procesy starzenia;
- stosowanie kosmetyków fotouczulających.
Laserowe usuwanie piegów
Podczas usuwania zmian barwnikowych na skórze wiązka światła lasera o odpowiedniej długości fali jest pochłaniana przez nadmiar melaniny. Podobnie jak w przypadku depilacji laserowej, światło jest zamieniane na ciepło, co skutkuje zniszczeniem komórek barwnikowych i rozbiciem ich na mniejsze kawałki. Następnie tak rozdrobniony barwnik jest usuwany przez układ immunologiczny. Wiązka światła lasera jest indywidualnie dobierana do rodzaju zmiany barwnikowej, co pozwala na zminimalizowanie ryzyka uszkodzenia sąsiadujących tkanek oraz wystąpienia objawów ubocznych. Dodatkową zaletą leczenia przebarwień jest poprawa stanu skóry oraz redukcja drobnych zmarszczek.
Podczas zabiegu lekarz zazwyczaj stosuje znieczulenie miejscowe, gdyż możemy odczuwać pieczenie i bolesność skóry. Od razu po zabiegu plamy robią się jeszcze bardziej widoczne, po kilku dniach skóra w miejscu przeprowadzonego zabiegu zaczyna się łuszczyć. Jest to naturalny proces skóry, dlatego w tym czasie należy zwracać uwagę na dokładną ochronę przed słońcem, ponieważ laser usuwa przebarwienia ale nie pozbawia nas naturalnej skłonności do ich powstawania. Skuteczność tego zabiegu jest zależna od wielkości i głębokości przebarwień. Najłatwiej jest zwalczyć przebarwienia powierzchniowe, czyli np. piegi. Jeśli zmian, na usunięcie których liczymy, powstały na tle hormonalnym, może się okazać, że zmuszeni będziemy do wykonania całej serii zabiegów aby uzyskać satysfakcjonujący efekt.