Metoda wavefront jest dodatkiem do lasera excimerowego ML-80. To obecnie najnowocześniejszy sposób leczenia wad wzroku. Polega na analizie czoła fali oka i określeniu indywidualnej topografii rogówki. Pierwotnie metodę wavefront wykorzystywano w astronomii w celach dostosowania optyki teleskopu. Obecnie (mniej więcej od roku) odnalazła swoje zastosowanie w medycynie. Z reguły badanie kwalifikacyjne do zabiegu polega na określeniu ostrości widzenia pacjenta, refrakcji i oszacowaniu aberracji. Metoda wavefront pozwala na stworzenie szczegółowej mapy oka, która następnie jest przesyłana do lasera.
Aby dokładnie zrozumieć zasadę działania metody wavefront należy wyjaśnić co to takiego jest aberracja. To nic innego jak cecha soczewki lub układu optycznego, która polega na odmiennych odległościach ogniskowania. Wyróżniamy:
aberrację niższego rzędu – należą do niej: krótkowzroczność, dalekowzroczność i astygmatyzm
aberrację wyższego rzędu – należą do niej: astygmatyzm skośny, krzywizna pola, koma, aberracja sferyczna i dystorsja
Zaawansowane deformacje obrazu występują w około 15-20% większości wad wzroku. Główna ich przyczyna leży w nieprawidłowym załamywaniu światła. Wavefront pozwala na zastosowanie indywidualnej korekcji. Dzięki temu stało się możliwe usunięcie aberracji wyższego rzędu, która mogła być przyczyną różnych problemów związanych ze wzrokiem, np. gorszego widzenia w półmroku, ciemności, dwojenia, rozmazywania obrazu bądź problemów z kontrastem. Aberracje można zdiagnozować tylko za pomocą specjalnego urządzenia – aberrometru. Leczenie polega na indywidualnym dostosowaniu zabiegu do potrzeb pacjenta.
Do tej pory wykrycie aberracji wyższego rzędu było absolutnie niemożliwe (pomijając już jej leczenie). Dlatego wynalezienie metody wavefront stało się tak ważnym wydarzeniem w dziedzinie okulistyki.
Metoda LASIK to nowość w dziedzinie laserowej chirurgii refrakcji oczu. Jej nazwa jest skrótem złożonym z pierwszych liter angielskiej nazwy: Laser Assisted In-Situ Keratomileusis. Jest metodą po części mechaniczną, a po części laserową. Jednak podstawowy cel operacji, czyli wymodelowanie rogówki i poprawa ostrości widzenia, odbywa się za pomocą ultrafioletowego, niewidzialnego dla człowieka światła laserowego. Dokładność cięcia jest imponująca, ponieważ wynosi nawet do 0,25 mikrometra.
Metoda LASIK przebieg operacji:
Współpraca lekarza z pacjentem jest gwarancją osiągnięcia oczekiwanych rezultatów. Operacja składa się z kilku etapów, które wymagają maksymalnego skupienia oraz precyzji.
Najpierw lekarz przygotowuje oko pacjenta do zabiegu aplikując w nie specjalne krople znieczulające i powodujące jego unieruchomienie.
Następnie należy podwyższyć ciśnienie w przedniej części oka, by zwiększyć dokładność operacji i zorganizować powierzchnię wokół której będzie się poruszał mikrokeratom. W tym celu wokół rogówki zakłada się specjalny pierścień ssący.
mikrokeratom:
Potem mikrokeratom odcina się i odchyla odpowiednią część rogówki, która znajduje się ponad pierścieniem ssącym, by kolejnym etapem była już tylko ingerencja laserowa. W tym czasie możesz usłyszeć szum, poczuć delikatne pociągnięcie, a obraz przyciemni się.
Laser ekscimerowy usuwa niepotrzebne tkanki i modeluje kształt rogówki. Podczas tej czynności lekarz prosi pacjenta o szczególną cierpliwość i patrzenie się w zielone światło znajdujące się w ramieniu lasera, który jest idealnie zaprogramowany dla wady pacjenta.
Potem odchyloną część rogówki przywraca się na jej dawne miejsce. Czynność nie wymaga szycia, ponieważ tkanki mają zdolność samodzielnego zrastania się.
Bez żadnych komplikacji w postaci powstania otworu w płacie rogówki, zazwyczaj zabieg trwa od 15 do 30 minut. W przypadku wspomnianych wcześniej zakłóceń operacja jest natychmiast przerywana.
Czy zabieg jest bolesny?
Metoda LASIK jest absolutnie bezbolesna. Jednym dyskomfortem jest stale zmieniające swe natężenie światło fiksacyjne.
Po zabiegu:
Aby rogówka dokładnie przykleiła się znów na swoje miejsce, pacjent jest proszony, by jeszcze chwilę nie zamykał oka.
Zabieg nie wymaga opatrunku, ale z reguły bezpośrednio po nim na oko zakłada się plastikową osłonkę.
Pacjent przez około 2-3 godziny przebywa na sali pooperacyjnej.
Przez ten czas oko powinno być delikatnie zamknięte (nie wolno go zaciskać), by rogówka nie miała szans na przemieszczenie. Pacjent może odczuwać lekkie pieczenie, łzawienie i uczucie ciała obcego w oku.
Jeśli nie ma żadnych przeciwwskazań pacjent jest zaopatrywany w zestaw kropli i zwalniany do domu.
Następnego dnia pacjent powinien zgłosić się na badanie kontrolne. Następne ma miejsce po 7 dniach, kolejne po 3 tygodniach i po 3 miesiącach po zabiegu.
Pacjent powinien pamiętać, że po zabiegu powinien szczególnie o siebie dbać i jak najwięcej odpoczywać.
Na wyraźną poprawę ostrości wzroku trzeba cierpliwie czekać od 1 do 3 miesięcy.
Jeśli pacjent odczuwa ból operowanego oka może zażyć tabletkę przeciwbólową.
Jak dbać o oczy po zabiegu?
Wskazane jest jak najczęstsze noszenie okularów przeciwsłonecznych.
Nie należy palić papierosów, ponieważ dym może niekorzystnie wpływać na zoperowane oko.
Podczas kąpieli miej zawsze zamknięte oczy, ponieważ mydło, szampon czy żel do kąpieli mogą podrażnić zoperowane oko.
Nie przebywaj w zakurzonych miejscach.
Przez około miesiąc po zabiegu nie wolno: opalać się, chodzić na basen, planować podróży w ciepłe kraje.
bezpośrednio po zabiegu nie należy obciążać wzroku.
Dolegliwości występujące po zabiegu:
W nielicznych przypadkach może dojść do przemieszczenia rogówki, a wraz z tym zaczerwienienie i ból oka.
Podczas mgły, śniegu, deszczu, przebywania w słabo oświetlonym miejscu pacjent może nie widzieć poprawnie kontrastowo.
Problem z prowadzeniem pojazdu w nocy – pacjenta oślepia światło innego samochodu.
Przejściowo gorsze widzenie – szczególnie u krótkowidzów.
Ewentualne skutki uboczne:
przy optymalnym wyrównaniu wady może dojść do zaburzeń ostrości widzenia
niepełna korekcja
nadmierna korekcja
nieprawidłowe wrastanie się rogówki
zbyt wysokie ciśnienie wewnątrzgałkowe
zapalenie rogówki lub wysychanie jej nabłonka lub przymglenia
odczuwalne (zwłaszcza w nocy) rozszczepienie światła
słabe poczucie kontrastu
Ile zabiegów zapewnia zadowalające rezultaty?
To zależy od indywidualnych predyspozycji pacjenta. Niepełna korekcja wady zdarza się wśród osób cierpiących na nadwzroczność i astygmatyzm. W tym przypadku może dojść nawet do pogorszenia wady, ale po upływie od miesiąca do pół roku oko może zostać poddane kolejnemu zabiegowi, który dokoryguje wadę. Właściwie po jednym zabiegu pacjent może liczyć na polepszenie wzroku i stabilizację wady.
Metoda LASIK –Jakie wady wzroku koryguje?
Jest to metoda, którą można stosować na wszystkie popularne wady wzroku: krótkowzroczność, nadwzroczność, astygmatyzm. stopień zaawansowania wady może dochodzić nawet do -20 dioptrii i więcej.
Metoda LASIK jest obecnie najskuteczniejszą metodą laserowej korekcji wzroku. Aby wykluczyć powikłania naukowcy pracują nad jego ulepszeniem – poprzez wykluczenie mikrokeratomu, który odpowiada za największą liczbę powikłań.
Nieostrość widzenia jest problemem dotykającym większą część naszego społeczeństwa. Praca polegająca na ciągłym wpatrywaniu się w ekran monitora, zbyt długie przesiadywanie przed telewizorem, czytanie książek w pomieszczeniu słabo oświetlonym i inne tego typu czynniki stymulują nasz wzrok do wytężonego wysiłku. Typowym wadom wzroku takim jak nadwzroczność czy krótkowzroczność towarzyszy jeszcze często niezauważalny astygmatyzm. Jedną z metod jest laserowe leczenie astygmatyzmu.
Co to takiego jest?
Astygmatyzm (inaczej niezborność) to wada wzroku spowodowana przede wszystkim nieprawidłową krzywizną rogówki. Wówczas promienie świetlne niejednakowo załamują się wzdłuż różnych południków gałki ocznej. Nierówna praca mięśni znajdujących się w okolicach soczewki doprowadza do jej zniekształcenia – w związku z tym nie jest idealnie sferyczna. Mówiąc prościej – wpadająca do oka wiązka promieni świetlnych nie skupia się w jednym punkcie. A to powoduje, że na przykład patrząc na literę i widzimy pochylone o. Są różne typy astygmatyzmu. Jedne dzielimy ze względu na sposób w jaki porusza się oko, a drugie ze względu na charakter krzywizny rogówki. Natomiast, jeśli chodzi o stopień zaawansowania niezborności wyróżniamy:
niski – do około 1 dioptrii
średni – między 1 a 2 dioptrie
wysoki – od 2 do 3 dioptrii
bardzo wysoki – 3 dioptrie i więcej
Rodzaje astygmatyzmu ze względu na patologię ruchów oka:
Nieregularny – dotyczy chorych po urazach, kiedy powierzchnia rogówki jest nierówna. Patologia oka polega na wytworzeniu się więcej niż dwóch ogniskowych. Korekcję wykonuje się za pomocą szkieł kontaktowych lub przeznaczonych do tego żeli okulistycznych, które wyrównują rogówkę. Nie zaleca się przy tym rodzaju astygmatyzmu korekcji okularowej. Polecana jest natomiast terapia laserowa.
Regularny – w tym przypadku rogówka jest spłaszczona, w związku z tym obraz na siatkówce również ulega spłaszczeniu i oko ma dwie ogniskowe. Leczenie polega na noszeniu specjalnych okularów ze szkłami cylindrycznymi.
Rodzaje astygmatyzmu ze względu na charakter krzywizny rogówki:
Nadwzroczny – wówczas oba ogniska oka są poza jego siatkówką.
Krótkowzroczny – wtedy oba ogniska oka są przed jego siatkówką.
Mieszany – wówczas jedno ognisko oka jest przed drugim.
Nieprawidłowy – w tym wypadku korekcja wzroku jest najtrudniejsza, ponieważ krzywizna rogówki jest nierównomierna.
Chociaż astygmatyzm bardzo często nie daje żadnych objawów, to przez pewne symptomy możemy stwierdzić, że zaatakował również nasz wzrok. Wada może być również dziedziczna. Badania pokazują, że u coraz większej liczby noworodków stwierdza się zniekształcenie rogówki. Astygmatyzm może być także skutkiem jakiegoś urazu mechanicznego. Wyróżniamy nasŧępujace objawy niezborności:
zakłócenia widzenia zarówno z bliska, jak i z daleka
bóle głowy
zmęczenie oczu
w niektórych przypadkach brak wyczucia przestrzeni
nadmierne mruganie
nadwrażliwość na lampę błyskową aparatu fotograficznego – tzw. fotofobia
wyczuwalne napięcie oczne
siadanie blisko telewizora, niechęć do czytania i pisania oraz tarcie i mrużenie oczu (szczególnie u dzieci)
Przykład obrazu widzianego przez osobę cierpiącą na astygmatyzm
Metody leczenia astygmatyzmu:
Przy łagodnej niezborności najpopularniejszą metodą jest wykorzystanie szkieł cylindrycznych. Jednak nie każdy rodzaj astygmatyzmu leczy się w jednakowy sposób. Jak już zostało wspomniane wcześniej – najtrudniej leczy się astygmatyzm nieregularny. Stosuje się w tym celu specjalne soczewki. Obecnie wyróżniamy trzy rodzaje soczewek: sztywne, gazoprzepuszczalne i kontaktowe. W przypadku astygmatyzmu najbardziej polecane są soczewki silikonowo-hydrożelowe kontaktowe. Dlaczego? Ponieważ niezależnie od tego, co robisz, czy pracujesz, uprawiasz sport lub oglądasz telewizję zapewniają ostre widzenie. Astygmatyzm usuwa się także operacyjnie, np. podczas usuwania zaćmy. Najbardziej nowoczesną metodą jest jednak laseroterapia.
Laserowe leczenie astygmatyzmu to najnowocześniejsza metoda chirurgii refrakcyjnej:
Technika „wave front” – to obecnie najczęściej polecana metoda w leczeniu skomplikowanego astygmatyzmu. Na pewno zajmuje więcej czasu ze względu na konieczność dokładniejszych pomiarów., ale zapewnia skuteczne działanie.
LASIK – dzięki tej metodzie korygujemy astygmatyzm do 6 dioptrii. Okres rekonwalescencji trwa praktycznie kilka dni.
PRK – to inaczej keratektomia fotorefrakcyjna. Zabieg polega na odpowiednim wymodelowaniu rogówki, by skupiała obraz dokładnie na powierzchni siatkówki. Korygujemy nim astygmatyzm do 2,5 dioptrii. Całkowitą zdolność ostrości widzenia pacjent osiąga kilka dni po zabiegu.
Laserowe leczenie astygmatyzmu – przeciwskazania
choroby i schorzenia oczu takie jak: zaćma, jaskra, odwarstwienie siatkówki, stany zapalne, patologie rogówki, suchość oczna
nieustabilizowana wada
choroby autoimmunologiczne, np. łuszczyca
choroby metaboliczne, np. cukrzyca
skłonność do tworzenia blizn
silne alergie i atopia
choroby infekcyjne, np. grzybica
wszczepiony rozrusznik serca
ciąża i okres karmienia
wiek poniżej 21 lat (ponieważ wada jest już wtedy ustabilizowana)
Przed zabiegiem laseroterapii niezborności należy:
przestać nosić szkła kontaktowe (co najmniej na 3-4 tygodnie przed zabiegiem)
nie spożywać alkoholu (przynajmniej na 48 godzin przed zabiegiem)
powstrzymać się od wykonywania makijażu i stosowania kosmetyków (na 48 godzin przed zabiegiem)
nie odstawiać doustnych tabletek antykoncepcyjnych (na 3 miesiące przed i po zabiegu)
Ważne!
Astygmatyzm jest wadą, która może występować samodzielnie lub wraz z innymi wadami, np. z krótkowzrocznością albo dalekowzrocznością. Najczęściej rozwija się bezobjawowo albo jego symptomy są podobne do tych występujących przy innych schorzeniach. Tylko wizyta w gabinecie okulistycznym może rozwiać nasze wątpliwości. Dlatego nie odkładajmy jej w nieskończoność i regularnie badajmy wzrok.
