Miesiąc: Luty 2011

Kategorie
Laserowe usuwanie znamion skórnych

Laserowe usuwanie brodawek starczych i zwykłych

Brodawkami nazywamy grudkowe zmiany skórne, które są wywoływane przez wirusy brodawczaka ludzkiego HVP (human papiloma virus) różnego typu, których obecnie naukowcom udało się wyizolować ok. 150 rodzajów, z czego ok. 50 powoduje powstawanie brodawek. Od momentu zakażenia okres inkubacji może wynosić nawet 3 lata, a okres utajenia, podczas którego nie powstają żadne nowe zmiany, to nawet 4 lata. Wirus HVP może przetrwać w formie zakaźnej nawet miesiącami – szczególnie w sprzyjających warunkach, czyli ciepłym i wilgotnym środowisku. Zakażenia występują częściej u dzieci niż u dorosłych ze względu na ich słabiej rozwinięty układ immunologiczny. Jedną z metod leczenia tej przypadłości jest laserowe usuwanie brodawek.

Brodawkami można się zarazić w sposób pośredni, czyli na basenie, sali gimnastycznej, siłowni i bezpośredni, czyli przez dotyk z osobą zarażoną lub podczas kontaktów seksualnych. Okolicznością sprzyjającą zarażeniu jest uszkodzenie skóry – zadrapanie, rana, otarcie. Samozakażenia można dokonać podczas golenia miejsc wokół już zarażonych części skóry, jak również podczas pielęgnacji rąk i stóp – cążki, pilniki, tarki, pumeksy, a także podczas obgryzania paznokci czy dłubania w nosie.

Brodawki wywoływane przez wirus HVP mogą przyjmować różne postacie kliniczne:

  • brodawki pospolite – guzki o szorstkiej powierzchni, regularnym bądź nieregularnym kształcie, twarde, wielkości od 1 do 10 mm średnicy w kolorach białym, brązowo-żółtym lub szaro-czarnym. Występują przeważnie na dłoniach, palcach, łokciach, kolanach, twarzy i na owłosionej skórze głowy, chociaż nie wyklucza się ich powstawania na innych częściach ciała;
  • brodawki starcze – grudki o nierównej powierzchni, często brunatnym zabarwieniu. Najczęściej występują w okolicach łojotokowych (głównie międzyłopatkowej i skroniowej).
  • brodawki nitkowate – są to długie, wąskie rozrosty, pojawiają się najczęściej na twarzy, szyi, powiekach lub wargach;
  • brodawki płaskie – matowe, gładkie, płaskie, mogą lekko odstawać. Są mnogie – nawet do kilkuset sztuk i szybko się rozprzestrzeniają, dlatego ważne jest ich pilne leczenie. Występują na twarzy, szyi, klatce piersiowe, kolanach, nadgarstkach, przedramionach i wzdłuż zadrapań poprzez samozakażenie. Mają kolor żółtobrązowy;
  • brodawki mozaikowe – to zgrupowania brodawek płaskich o powierzchni od 1 do kilku cm². Granice poszczególnych brodawek dają obraz mozaiki;
  • brodawki „podeszwowe” – występują na powierzchniach dłoniowych i na podeszwach – są płaskie lub lekko wyniosłe, ze względu na stały ucisk. Wrastają dość głęboko, są czasami bolesne i zwykle trudne do usunięcia;
  • brodawki wokół paznokci – mogą pojawiać się w grupach. Szorstkie, nieregularne, odstające, czasem wchodzą pod paznokieć i powodują ból. Trudne do usunięcia, często uszkadzają macierz paznokcia;
  • brodawki w okolicy narządów płciowych i odbytu – atakują kobiety i mężczyzn. Wyróżnia się wśród nich:
  • kłykciny kończyste;
  • brodawki płaskie narządów płciowych;
  • brodawki olbrzymie narządów płciowych.

Brodawki pospolite

Brodawki pospolite, inaczej nazywane kurzajkami (łagodny rozrost skóry i śluzówki) występują u prawie 75% populacji, najczęściej na skórze rąk, stóp i w okolicy narządów płciowych, pojedynczo lub w grupach. Wprawdzie część brodawek ustępuje samoistnie w ciągu kilku lat, jednak w większości przypadków nie ustępują tylko się rozsiewają. W związku z tym leczenie maściami czy płynami jest mało skuteczne, a krioterapia (czyli wymrażanie zakażonego miejsca) jest uciążliwa i nierzadko bolesna oraz nie przynosi zadowalających efektów.

Kurzajka narosła na palcu

Techniki leczenia brodawek:

  • farmakoterapia miejscowa – obejmuje głównie maści, płyny i kremy keratolityczne, cytostatyczne i inne. Polega na regularnej aplikacji leku na zakażone miejsca w celu warstwowego, powierzchniowego niszczenia warstw brodawki aż do jej zaniku. Działanie jest powolne, wymaga aplikacji co 2, 3 dni i częstych powtórzeń. Zwykle nieskuteczna, dodatkowo uszkadza zdrową skórę pozostawiając na niej blizny;
  • krioterapia – polega na wymrażaniu najczęściej ciekłym azotem przy pomocy wacika lub aplikatora. Konieczne jest wiele wizyt, każda jest związana z długim i kłopotliwym gojeniem, szczególnie w przypadku brodawek pospolitych i podeszwowych – pacjent musi dodatkowo dbać o ciągłość terapii we własnym zakresie. Wymrażanie jest nieprecyzyjne, dlatego wiąże się z częstym odrastaniem kurzajek, nierzadko większych. Wycięcie chirurgiczne i łyżeczkowanie są zabiegami krwawymi, pozostawiającymi blizny, po których częste są wznowy choroby;
  • odparowanie laserem chirurgicznym – obecnie najskuteczniejsza metoda usuwania kurzajek. Dzięki odpowiednio dobranej długości fali i czasowi działania lasera metoda ta jest najmniej uszkadzającą zdrową skórę metodą leczenia. W przeciwieństwie do tradycyjnych metod wyróżnia się małą inwazyjnością zabiegu oraz szybkim gojeniem się z pozostawieniem niewielkiej, prawie niewidocznej blizny. Jest on wykonywany przy użyciu nowoczesnych laserów VariLite 532/940 nm i CO2 przez doświadczonego i wykwalifikowanego lekarza.

Laserowe usuwanie brodawek

Laserowe usuwanie brodawek – Zalety

  • wysoka skuteczność terapeutyczna:

– 95% skuteczności przy pierwszym zabiegu;

– 100% skuteczności przy 2-3 zabiegach.

  • duża precyzja – okoliczne tkanki nie zostają uszkodzone dzięki działaniu skupionej wiązki lasera;
  • niekłopotliwe gojenie przy odpowiedniej pielęgnacji;
  • odpowiedni i zadowalający efekt kosmetyczny;
  • prosty, szybki, bezbolesny – wykonywany pod znieczuleniem miejscowym, więc przykre odczucia towarzyszą jedynie podaniu znieczulenia;
  • relatywnie niski i jednorazowy koszt zabiegu.

Ponieważ większość brodawek występuje w miejscach wyjątkowo dobrze unerwionych (dłonie, okolice narządów płciowych), muszą być usuwane pod znieczuleniem miejscowym. Dodatkowo, przy stosowaniu lasera wymagana jest duża precyzja i dokładność, dlatego niekontrolowane ruchy pacjenta powinny być ograniczone w maksymalnie możliwym stopniu. Do znieczulenia używa się 2% roztworu lignocainy z noradrenaliną. Im większa dawka wstrzykiwanego środka, tym uczucie pieczenia i rozpierania jest większe – dlatego problematyczna może być współpraca z dziećmi, zwłaszcza takimi, u których wcześniejsze próby leczenia zakończyły się niepowodzeniem i pozostawiły maluchom przykre wspomnienia. Miejsce iniekcji można przygotować poprzez znieczulenie miejscowe kremem EMLA 5%, tzw. znieczulenie do znieczulenia. Na podeszwach natomiast do znieczulenia przed iniekcją wywołuje się zamrożenie skóry chlorkiem etylu. Przy rozsianych, mnogich brodawkach można rozważyć znieczulenie przez anestezjologa.

Kurzajka na twarzy dziecka

Laserowe usuwanie brodawek – zabieg

Zabieg właściwy usuwania brodawek polega na ich odparowaniu. Energia lasera zamieniana jest w światło, zakażona tkanka wyparowuje, a powierzchnia odparowana jest cały czas jałowa. Dzięki impulsywnemu światłu oraz krótkim dawkom lasera, skóra wokół odparowanego miejsca nie ulega podrażnieniu czy zniszczeniu, dlatego ryzyko powstania blizn jest zminimalizowane.

Miejsca po usuniętych brodawkach płaskich już następnego dnia samoistnie pokrywają się płaskimi, brązowymi strupkami. Skórę można normalnie myć. Do pielęgnacji zaleca się używać środka dezynfekującego na bazie spirytusu, najlepiej z dodatkiem środków natłuszczających (Hospisept lub AHD2000). Również można stosować spirytus rektyfikowany lub kosmetyczny. Miejsca po głębszych brodawkach, np. pospolitych zaleca się myć wodą z mydłem i spryskiwać spirytusem lub Hospiseptem. Roztwory spirytusu działają odkażająco i przesuszają ranki. Nie zaleca się natomiast stosowania spirytusu salicylowego, gdyż przy dłuższym używaniu stanowczo zbyt mocno przesusza skórę. W pielęgnacji miejsc po usunięciu zmian wirusowych na błonach śluzowych narządów płciowych wystarczy przemywanie wodą z mydłem, ewentualnie rivanolem.

Niewielkich ran nie potrzeba opatrywać, wystarczy zabezpieczyć plastrem z opatrunkiem. Ważne jest, aby rana miała dostęp do świeżego powietrza oraz była opatrzona w chłonny materiał do zbierania wysięku. Okres gojenia strupów wynosi do miesiąca.

Kategorie
Laserowe usuwanie znamion skórnych

Laserowe zamykanie rozszerzonych naczyń krwionośnych

Rozszerzone naczynia krwionośne na twarzy, dekolcie i na nogach stają się problemem dotykającym coraz większą ilość społeczeństwa. Zamykanie rozszerzonych naczyń krwionośnych za pomocą lasera jest obecnie jedną z najskuteczniejszych metod leczenia tego typu dolegliwości, dlatego nie dziwi nikogo, że rośnie zainteresowanie tego typu zabiegami i co roku coraz więcej osób decyduje się na przeprowadzenie zabiegu.

Na proces powstawania rozszerzonych naczyń krwionośnych ma wpływ wiele czynników zewnętrznych:

  • zmiany temperatury, ciepła/zimna, wiatru, mrozu;
  • przewlekła ekspozycja na słońce;
  • zbyt częste korzystanie z solarium;
  • duża wilgotność;
  • emocje;
  • wysiłek fizyczny;
  • stres;
  • wzrost ciśnienia tętniczego;
  • przyjmowanie niektórych leków;
  • stosowanie laserów biostymulujących;
  • długotrwałe stosowanie miejscowych sterydów, zwłaszcza na twarz, szyję i dekolt u osób z cienkim naskórkiem, jasną karnacją i u dzieci.

Jako pierwszy objaw kliniczny rozszerzonych naczyń pojawiają się zmiany rumieniowe, czyli miejscowe zaczerwienienie skóry, utworzone przez gęstą sieć naczyń włosowatych. Początkowo rumień mija, ale z biegiem lat utrwala się i pozostaje na stałe. W konsekwencji powstają wyraźnie widoczne przez naskórek czerwone „nitki” – rozszerzone naczynia włosowate splotu podbrodawkowego skóry. W skrajnych przypadkach mogą one przylegać do siebie tak ściśle, że dają obraz czerwonych plam. Takie zmiany nazywamy terminem teleangiektazji.

W zależności od miejsca występowania i wyglądu wyróżniamy typy teleangiektazji:

  • liniowe – nie łączą się i umiejscowione są zwykle na przyśrodkowej powierzchni ud powyżej stawu kolanowego;
  • drzewkowate – występują zazwyczaj na bocznej powierzchni ud;
  • pajączkowate (promieniste) – rozchodzą się na boki od centralnego, najszerszego naczynia;
  • guzkowe – nierównomiernie rozsiane punktowe rozszerzenia naczyń.

Zamykanie naczyń krwionośnych 2

Laserowe zamykanie rozszerzonych naczyń krwionośnych

Podczas zabiegu wiązka światła lasera jest pochłaniana przez czerwony barwnik krwi – hemoglobinę oraz oksyhemoglobinę, a następnie zamieniana na energię cieplną, co prowadzi do termicznej koagulacji naczyń i niszczenia ich ścian. Używanie tej formy terapii do naczyń zarówno niebieskich, jak i czerwonych, możliwe jest dzięki zastosowaniu wiązek o różnej długości fali. W efekcie dochodzi do zamknięcia naczyń bez uszkodzenia otaczającej tkanki. W porównaniu z np. elektrokoagulacją podczas zabiegu laserowego zmniejszone jest ryzyko powikłań oraz dyskomfort pacjenta. Zabieg wykonywany jest przy użyciu systemu laserowego VariLite 532/940 nm przez doświadczonego i wykwalifikowanego lekarza pod znieczuleniem, gdyż jest trochę bolesny. W przypadku większych zmian żylnych i żylaków w obrębie kończyn dolnych stosuje się również kompleksowe leczenie łączone z metodą skleroterapii.

Do usunięcia pojedynczych, drobnych zmian wystarczy przeprowadzenie już jednego zabiegu. Aby zlikwidować większe i bardziej rozległe zmiany naczyniowe zabieg musi być powtórzony w ciągu kilku miesięcy. Wpływ na ten okres ma wielkość, ilość oraz głębokość położenia naczyń.

Przeciwwskazania do przeprowadzenia zabiegu to:

  • mocno opalona skóra;
  • ciąża;
  • zaburzenia krzepnięcia krwi;
  • przyjmowanie leków zaburzających krzepnięcie krwi;
  • przyjmowanie leków fotouczulających.

Po zabiegu skóra jest wymaga wyjątkowo starannej opieki. Jeśli usuwane było tylko jedno naczynko, od razu po zabiegu możemy wrócić do pracy, natomiast w przypadku usuwania rumienia naczyniowego na naszej skórze będzie widoczne zsinienie, rumień i obrzęk. Objawy te znikną po kilku dniach, niemniej jednak w tym czasie skóra wymaga szczególnie troskliwej opieki.

Pielęgnacja skóry po zabiegu usuwania rozszerzonych naczyń krwionośnych:

  • unikanie słońca i smarowanie się preparatami z wysokim filtrem przez co najmniej miesiąc;
  • tak samo unikanie ćwiczeń fizycznych, masaży, gorących kąpieli i sytuacji narażających skórę na urazy przez co najmniej miesiąc;
  • stosowanie kremów z witaminą K i heparyną;
  • ochrona skóry przed zimnem i wilgocią – stosowanie ochronnych kremów w okresie jesienno-zimowym.
Kategorie
Laserowe usuwanie znamion skórnych

Laserowe usuwanie naczyniaków

Laserowe usuwanie naczyniaków

Malformacje naczyniowe, inaczej naczyniaki płaskie, to zmiany skórne o charakterze wrodzonym – nieprawidłowo zbudowane naczynia krwionośne. Mogą występować w postaci różowych, czerwonych i/albo sinych plam, delikatnych wypukłości lub niewielkich guzków. Można je usuwać za pomocą lasera. Podobnie jak w przypadku innych zabiegów, polega on na wprowadzeniu energii świetlnej w naskórek, gdzie jest pochłaniana przez czerwony barwnik krwi – hemoglobinę i zamieniana na energię cieplną, co prowadzi do termicznej koagulacji naczyń i niszczenia ściany naczynia.

Skutki zabiegu widać już po pierwszym zabiegu, jednak optymalny efekt będzie widoczny po przeprowadzonej serii naświetlań. Ich ilość jest zależna od miejsca występowania, koloru, średnicy i głębokości zmiany, a także od indywidualnej reakcji pacjenta na terapię laserową.

Przeciwwskazania do laserowego usunięcia malformacji naczyniowych:

  • mocna opalenizna;
  • ciąża;
  • zaburzenia krzepliwości krwi;
  • terapia doustna lub miejscowa retinoidami;
  • przyjmowanie leków wywołujących wzrost wrażliwości na światło (fotouczulających).

Kategorie
Usuwanie piegów, plam posłonecznych i przebarwień

Laserowe usuwanie piegów, plam posłonecznych i przebarwień

Piegi to małe, ciemne plamki występujące na skórze najczęściej osób o jasnej karnacji (blondyni, osoby o rudych włosach). Najpopularniejsze miejsce ich pojawiania się to twarz (policzki, nos), szyja, ramiona, niekiedy plecy, później inne miejsca skóry – jest to w dużej części uzależnione od ekspozycji tych miejsc na działanie promieni słonecznych, które „podkreślają” moc koloru piegów. Głównym czynnikiem ich występowania jest uwarunkowanie genetyczne. U niektórych osób piegi mogą występować z równą intensywnością przez cały rok, u innych pojawiają się tylko w tych okresach roku, kiedy świeci słońce – czyli mniej więcej od kwietnia do końca października. U takich osób na zimę piegi bledną i mogą nawet pozostać niewidoczne aż do wiosny. Dzieje się tak, ponieważ światło słoneczne przenikające przez skórę aktywuje melanocyty, a ta powoduje zwiększenie liczby i pociemnienie piegów.

Plamy posłoneczne są efektem nadmiernej ekspozycji na słońce. Występują głównie w miejscach szczególnie narażonych na przewlekłe działanie promieniowania słonecznego: na dłoniach, twarzy, szyi i dekolcie oraz ramionach i przedramionach.

Przebarwienia to plamy lub drobne plamki ciemniejsze od otaczającej je skóry o nieregularnym kształcie. Mogą występować w grupach lub pojedynczo, występować na różnych poziomach skóry oraz przybierać różne zabarwienie, od jasnobrunatnego, przez wszystkie odcienie brązu, nawet do szarego. Powstają na skutek zaburzenia procesów fizjologicznych odpowiedzialnych za regulowanie przemian barwnikowych w skórze. „Błędem” organizmu jest zbyt wysoka produkcja melaniny – barwnika skóry, przy jednoczesnym prawidłowym likwidowaniu melanocytów – komórek wytwarzających barwnik.

Czynniki, które mają wpływ na powstawanie przebarwień:

  • zaburzenia hormonalne;
  • ciąża;
  • przyjmowanie leków hormonalnych;
  • stosowanie antykoncepcji oraz zastępczej terapii hormonalnej;
  • zbytna ekspozycja na promienie UV (zarówno naturalne, jak i sztuczne);
  • stany zapalne skóry;
  • niektóre choroby i niedobory witaminowe;
  • procesy starzenia;
  • stosowanie kosmetyków fotouczulających.

Usuwanie piegów 2

Laserowe usuwanie piegów

Podczas usuwania zmian barwnikowych na skórze wiązka światła lasera o odpowiedniej długości fali jest pochłaniana przez nadmiar melaniny. Podobnie jak w przypadku depilacji laserowej, światło jest zamieniane na ciepło, co skutkuje zniszczeniem komórek barwnikowych i rozbiciem ich na mniejsze kawałki. Następnie tak rozdrobniony barwnik jest usuwany przez układ immunologiczny. Wiązka światła lasera jest indywidualnie dobierana do rodzaju zmiany barwnikowej, co pozwala na zminimalizowanie ryzyka uszkodzenia sąsiadujących tkanek oraz wystąpienia objawów ubocznych. Dodatkową zaletą leczenia przebarwień jest poprawa stanu skóry oraz redukcja drobnych zmarszczek.

Podczas zabiegu lekarz zazwyczaj stosuje znieczulenie miejscowe, gdyż możemy odczuwać pieczenie i bolesność skóry. Od razu po zabiegu plamy robią się jeszcze bardziej widoczne, po kilku dniach skóra w miejscu przeprowadzonego zabiegu zaczyna się łuszczyć. Jest to naturalny proces skóry, dlatego w tym czasie należy zwracać uwagę na dokładną ochronę przed słońcem, ponieważ laser usuwa przebarwienia ale nie pozbawia nas naturalnej skłonności do ich powstawania. Skuteczność tego zabiegu jest zależna od wielkości i głębokości przebarwień. Najłatwiej jest zwalczyć przebarwienia powierzchniowe, czyli np. piegi. Jeśli zmian, na usunięcie których liczymy, powstały na tle hormonalnym, może się okazać, że zmuszeni będziemy do wykonania całej serii zabiegów aby uzyskać satysfakcjonujący efekt.

Kategorie
Stomatologia

Laserowe wybielanie zębów

Laserowe wybielanie zębów

Ogrom osób nie jest zadowolonych z wyglądu swoich zębów. Na niezbyt ciekawy ich kolor ma wpływ mnóstwo czynników: palenie tytoniu, picie kawy, mocnej herbaty, napojów gazowanych, czerwonego wina. W efekcie, zamiast śnieżnobiałych ząbków, mamy takie z   plamami i odbarwieniami. Laserowe wybielanie zębów to jedna z metod, którą możemy spokojnie zastosować.

Zęby można wybielać na wiele sposobów – domowymi, takimi jak wybielające pasty, płyny, paski nakładane na kilka minut. Jeśli zdecydujemy się na wizytę w gabinecie dentystycznym, mamy możliwość skorzystania z zabiegu piaskowania, naświetlania lampami, stosowanie nakładek z wybielającym żelem. Stosunkową nowością jest metoda wybielania przy użyciu lasera.

Zabieg odbywa się w gabinecie dentystycznym. Przed zabiegiem należy oczyścić zęby przy pomocy szczoteczki i nici dentystycznej z ewentualnego jedzenia. Następnie lekarz nakłada na zęby specjalny żel, który pod wpływem naświetlania energią świetlną lasera przekształca się chemicznie wydzielając 30% nadtlenek wodoru, substancję działającą wybielająco na tkankę zębów. Ten sam nadtlenek wodoru powstaje w reakcji katalitycznego rozkładu nadtlenku karbamidu, jak to ma miejsce w preparatach do samodzielnego stosowania w domu. Zabieg trwa od 20 do 45 minut i jest całkowicie bezbolesny dla pacjenta, a pierwszy efekt możemy zauważyć natychmiastowo po naświetlaniu. Pełny efekt natomiast pojawi się maksymalnie po 24 godzinach. Wystarczy jednorazowy zabieg w celu otrzymania zadowalającego efektu. Będzie się on utrzymywał od 6 miesięcy do roku, zależnie od diety i nawyków pacjenta.

Przez dobę po wybielaniu laserowym nie można pić kawy, mocnej herbaty, czerwonego wina, jeść mocno barwiących potraw, np. buraków i palić papierosów, gdyż w tym czasie zęby bardzo intensywnie chłoną każdy barwnik i możemy spowodować wystąpienie na zębach brzydkich plam. Zaleca się pić samą wodę mineralną.

Kategorie
Fotoodmładzanie skóry

Laserowe fotoodmładzanie skóry

Laserowe fotoodmładzanie skóry

Fotoodmładzanie skóry (ang. fotorejuvenation) to zabieg przeprowadzany przy użyciu laserowych i/lub nielaserowych źródeł światła. Pierwszy raz tę metodę zastosowano w 2000 roku, a jej twórcą jest kalifornijski dermatolog dr Patrick H. Bitter jr.

Fotoodmładzanie polega na poprawie wszystkich elementów skóry, czyli jej struktury, widocznych bruzd i zmarszczek, zwiotczenia, rozszerzonych porów czy nieregularnego występowania pigmentu. Podczas zabiegu, w znieczuleniu, światło IPL wnika w skórę, nie uszkadzając jej. Energia światła pochłaniana jest przez skórę, m. in. przez pigment i hemoglobinę, a następnie zamieniana na energię cieplną, która stymuluje skórę do produkcji kolagenu oraz jego reorganizacji – czyli uporządkowania ułożenia włókien. Również pigment jest usuwany dzięki ciepłu poprzez rozbicie przebarwienia na mniejsze cząsteczki, które są wchłaniane przez układ odpornościowy organizmu.

Dzięki fotoodmładzaniu skóra pacjenta przybiera zdrowszy, młodszy wygląd, drobne bruzdy i zmarszczki ulegają spłyceniu, poprawia się napięcie skóry i jej struktura. Zabieg nie wyłącza z normalnego funkcjonowania, co prawda na skórze pozostaje przez jakiś czas niewielki obrzęk i rumień, ale bezproblemowo można po nim od razu wrócić do codziennych zajęć i obowiązków. Fotoodmładzanie trzeba wykonać kilka razy w odstępie 3-6 tygodni.

Inną metodą jest zabieg dermabrazji. Ponieważ jest bardziej inwazyjny dla organizmu niż fotoodmładzanie, przeprowadzany jest zazwyczaj na sali operacyjnej pod okiem wyspecjalizowanego lekarza w znieczuleniu ogólnym. Sam zabieg polega na odparowaniu poszczególnych warstw naskórka aż do warstwy właściwej. Taki zabieg usuwa przebarwienia, blizny i zmarszczki oraz ujędrnia skórę. Od fotoodmładzania różni się przede wszystkim konsekwencjami – odsłonięta skóra jest bezbronna wobec wirusów i bakterii, dlatego pacjent przez ok. tydzień powinien chodzić w specjalnej maseczce ochronnej oraz powstrzymać się od używania kosmetyków przez kilka tygodni, ponieważ mogą one znacznie podrażniać skórę. Dermabrazja jest zabiegiem jednorazowym.

Kategorie
Laserowe usuwanie blizn

Laserowe usuwanie blizn

Blizny to wytwory skóry, które powstają jako odpowiedź organizmu na zranienie naskórka. Powstająca w okresie gojenia się rany tkanka łączna zastępuje uszkodzoną tkankę skóry. Tworzenie się blizn to naturalny proces gojenia, w którym uszkodzona skóra właściwa jest zastępowana przez nową, dobrze ukrwioną tkankę, z licznymi, najpierw przypadkowo, a później schematycznie ułożonymi włóknami kolagenu. Większość blizn znika z upływem czasu, zależnym od wielkości i grubości blizny. Czasami zdarza się, że blizny narastają nieprawidłowo, są twarde, zgrubiałe i czerwone. Oprócz tego, że stanowią problem estetyczny, może się zdarzać, że będą powodować przykurcze, wywoływać ból i swędzenie. Oprócz zwykłych blizn, mogą powstawać również blizny potrądzikowe, czyli jak nazwa sama wskazuje, są następstwem nieleczonego lub nieprawidłowo leczonego trądziku. Przyjmują one różne formy: od przebarwień do wklęsłych bądź wypukłych blizn.

Czynniki, które mają wpływ na wygląd blizn:

  • wiek (blizny goją się lepiej u dzieci niż u osób dorosłych);
  • kształt blizny;
  • rodzaj szwu;
  • długość, ilość szwów, krwawienie, ucisk;
  • wykonanie cięć w liniach minimalnego napięcia naskórka;
  • lokalizacja blizny (broda, mostek, ramiona i górna część pleców to obszary zwiększonego ryzyka).

Istnieje wiele metod usuwania blizn. Mogą być to m. in. techniki chirurgiczne, czyli np. wycięcie blizny i wszycie w jej miejsce przeszczepu skóry w celu uzyskania gładkiej, równej blizny, z punktu widzenia estetyki lepszej od poprzedniej, stosowanie różnego rodzaju maści i wyciągów mających na celu zmniejszenie blizny.

Dotychczas w leczeniu blizn najczęściej stosowano zabiegi eksfoliacji kwasami (gł. TCA), mikrodermabrazję oraz dermabrazję mechaniczną lub laserową (laser YAG:Er lub CO2). Wiele z tych metod nie spełniało jednak oczekiwań pacjentów, a niektóre zabiegi (głębokie złuszczania, dermabrazje) wiązały się z długotrwałym procesem gojenia i wyłączeniem z życia społecznego.

Laserowe usuwanie blizn 2

Laserowe usuwanie blizn

Każda blizna to trwała zmiana naskórka i nie ma możliwości jej trwałego usunięcia, jednak nowoczesne metody laserowe pozwalają w ogromnym stopniu poprawić wygląd nawet najgorszych blizn i uzyskać naprawdę zadowalające wyniki estetyczne.

Skuteczną i mało inwazyjną metodą usuwania blizn jest laseroterapia. Zabieg ma na celu usunięcie blizn, wygładzenie powierzchni skóry, usunięcie przebarwień oraz poprawę kolorytu skóry. Zabieg wywołuje naturalne procesy odnawiania skóry i stymuluje wzrost nowych komórek oraz produkcję kolagenu. Duże znaczenie ma wiek blizny – generalna zasada jest taka, że im blizna jest młodsza, tym lepsze efekty można osiągnąć. A na pewno najlepsze wtedy, kiedy podejmie się odpowiednie zabiegi już w czasie gojenia się rany.

Obecnie najskuteczniejszą i najmniej inwazyjną metodą leczenia i usuwania blizn jest metoda frakcjonowanej fototermolizy z wykorzystaniem lasera Fraxel. Mechanizm jego działania polega na tworzeniu w skórze bardzo dużej ilości mikroskopijnych, ale głębokich rowków, które pobudzają skórę do produkcji kolagenu i wypełniania ich nią, co w efekcie wygładza powierzchnię skóry. Do terapii laserem Fraxel kwalifikują się wszystkie blizny zanikowe (wklęsłe), nie można za to naświetlać blizn przerosłych (wypukłych).

Jednorazowo w trakcie zabiegu możemy poddać naświetlaniu ok. 20-25% powierzchni chorej skóry. Aby zatem efekt zabiegu był pełny należy wykonać 4-6 zabiegów w odstępie ok. 1 miesiąca. Nie wolno naświetlać skóry, jeśli proces trądzikowy nadal trwa, a ilość wykwitów ropnych jest znacząca. Najpierw trzeba zastosować leczenie farmakologiczne przed zabiegiem laserowym. Jeśli podczas leczenia stosowano izotretinoinę, przed zabiegiem z użyciem lasera Fraxel trzeba odczekać co najmniej 3 miesiące.